Urządzenia do mechanicznego przetwarzania tworzyw sztucznych to najczęściej kruszarki nazywane shredderami oraz młyny. Mocne zęby lub noże tego sprzętu tną, kruszą twarde materiały np.: zlepy tworzywa oraz bryły i bloki o dużej gęstości. Rozdrabniarki mają na celu znaczne zmniejszenie wymiarów i modyfikację kształtów danego tworzywa, na przykład butelki PET, PP,PS.  Odpady można przetwarzać na przykład na granulat.

Separator wiroprądowy (ang. eddy current separator) jest przeznaczony do automatycznego oddzielania metali nieżelaznych z materiałów sypkich lub rozdrobnionych. Separatory metali nieżelaznych, inaczej wiroprądowe, służą do wychwytywania metali nieferromagnetycznych, takich jak aluminium czy miedź. Ich głównym komponentem jest przeważnie bęben z szybko obracającym się zestawem magnesów stałych, które wytwarzają zmienne pola magnetyczne o wysokiej częstotliwości. Te zaś wywołuje silne prądy wirowe w cząstkach metali nieżelaznych, które generują własne pola magnetyczne. Te przeciwdziałają polu zewnętrznemu, przez co metale te są odpychane.

Separatory powietrzne (pneumatyczne) zaliczane są do kategorii technik, w których poszczególne frakcje odpadków są od siebie rozdzielane dzięki różnicom gęstości materiałów, z których zostały wykonane. Głównym zadaniem tego typu urządzeń jest oddzielenie śmieci lekkich od tych ciężkich

Separatory powietrzne są montowane na taśmociągach, którymi podawane są wstępnie przesiane odpadki. Nimi transportowane są do komory rozdzielającej. W niej wytwarzane jest podciśnienie, powodujące, że lekkie frakcje, jak folia i papier, zostają zassane, natomiast cięższe są przesyłane dalej. Wydajność pracy separatora jest regulowana poprzez zmianę wydajność wentylatora. Jest to bardzo skuteczna metoda sortowania śmieci. Jej zalety to też: łatwa obsługa, małe wymogi w zakresie serwisowania, niskie koszty operacyjne, zwykle kompaktowa konstrukcja separatora.

Do tej grupy zaliczanych jest kilka typów separatorów, które różnią się rodzajem promieniowania wykorzystywanego do rozpoznawania poszczególnych materiałów. Najpopularniejsze są detektory bliskiej podczerwieni – separatory podczerwieni są zwykle wykorzystywane do rozdziału tworzyw sztucznych ze względu na rodzaj: drewna i tekstyliów, papieru, tektury i opakowań. Często są również wykorzystywane detektory światła widzialnego. Mniej popularne są natomiast te promieniowania rentgenowskiego